Zdzisław Samsonowicz


Zdzisław Wojciech Samsonowicz, urodzony 30 lipca 1923 roku w Dębicy, był wybitnym polskim inżynierem mechanikiem. Przez wiele lat związany był z rozwojem techniki i inżynierii w Polsce.

Jego życie zakończyło się 31 grudnia 2020 roku, pozostawiając po sobie znaczący ślad w tej dziedzinie.

Życiorys

Znany z wyjątkowej kariery i wkładu w dziedzinie technologii, Zdzisław Samsonowicz przyszedł na świat 30 lipca 1923 r. w Dębicy. Jego życie zmieniło się dramatycznie po 1939 r., kiedy to niemieccy okupanci zlikwidowali szkoły gimnazjalne, co skłoniło go do podjęcia pracy jako mechanik samochodowy. W trakcie II wojny światowej zasłużył na uznanie, służąc jako kapitan w Armii Krajowej pod pseudonimem Orski.

Po wojnie, 5 lipca 1945 r., zdał maturę i wkrótce он udał się do Wrocławia z Gliwic, gdzie wcześniej studiował jego brat. Tam zaangażował się w działalność Straży Akademickiej Uniwersytetu, a w sierpniu 1945 roku został jednym z 12 założycieli Politechniki Wrocławskiej. Jako członek tej organizacji pracował nad zabezpieczaniem mienia oraz odbudową uczelni po zniszczeniach wojennych. Jego rola była nieoceniona – jako szef transportu przyczynił się do zwiększenia liczby sprawnych pojazdów, co z kolei przyspieszyło proces remontu kampusu.

Poza działalnością w Straży, Samsonowicz był także jednym z pierwszych powojennych studentów tej uczelni. Na początku swojego studenckiego życia podjął pracę jako zastępca asystenta. Po uzyskaniu dyplomu w 1950 r. otrzymał etat asystenta, co stanowiło krok na drodze do jego późniejszej kariery akademickiej.

W latach 1959–1965 aktywnie współpracował z Kliniką Kardiochirurgii Akademii Medycznej we Wrocławiu, biorąc udział w ambitnym projekcie sztucznego serca, które było przeznaczone do eksperymentalnych zabiegów na zwierzętach. Jego zaangażowanie przyczyniło się do przeprowadzenia pierwszej w Polsce operacji na otwartym sercu w krążeniu pozaustrojowym. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie medycyny zdobył w 1966 r. nagrodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz zyskał reputację jednego z trzech najwybitniejszych perfuzjonistów w Europie.

W ciągu swojej kariery naukowej Samsonowicz był związany z Wydziałem Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, gdzie jako rektor kształtował przyszłych inżynierów. Drugi stopień naukowy uzyskał w 1961 roku, a cztery lata później habilitację. Od 1972 r. pełnił funkcję profesora tego wydziału. Jego działalność akademicka obejmowała także między innymi rolę prodziekana, kierownika Zakładu Mechanizacji Automatyzacji Odlewnictwa oraz Zakładu Odlewnictwa, biorąc udział w ich organizacji od podstaw.

Samsonowicz był autorem 27 patentów, 270 prac naukowych oraz 17 podręczników i skryptów. Jako promotor wsparł 11 osób w uzyskaniu tytułów doktorskich oraz 2 habilitacje. Był także członkiem różnych renomowanych organizacji, w tym Oddziału Wrocławskiego Komisji Budownictwa i Mechaniki Polskiej Akademii Nauk oraz Komitetu Metalurgii i Odlewnictwa PAN, a także Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (STOP). Jego wkład w naukę został doceniony tytułem doktora honoris causa przyznanym przez Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie w 2010 r. oraz honorowym profesorem Politechniki Wrocławskiej w 2018 r.

Zmarł 31 grudnia 2020 r., a jego życie zakończyło się na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu, gdzie spoczywa z szacunkiem i pamięcią.

Odznaczenia

Zdzisław Samsonowicz był w swojej karierze zasłużonym człowiekiem, który otrzymał szereg wysokich odznaczeń za swoje osiągnięcia oraz wkład w rozwój Polski.

Wśród najbardziej znaczących wyróżnień, można wymienić:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia (2018),
  • Medal za wybitne zasługi dla rozwoju Politechniki,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej,
  • Odznaka XV-lecia Wyzwolenia Dolnego Śląska,
  • Odznaka Pioniera Wrocławia,
  • Odznaka Budowniczego Wrocławia,
  • Odznaka Zasłużonego dla Dolnego Śląska.

Dodatkowo, za jego aktywny udział w akcji „Burza” przyznano mu:

  • Krzyż Armii Krajowej,
  • Medal Wojska Polskiego.

W 2001 roku, zyskał honorowy tytuł Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny, co potwierdza jego niezłomną postawę i oddanie dla kraju.

Przypisy

  1. Zdzisław Samsonowicz - dane o grobie [online], mogily.pl [dostęp 11.11.2023 r.]
  2. Odznaka Honorowa Wrocławia - Wrocław z wdzięcznością "Wratislavia Grato Animo" [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 14.11.2022 r.]
  3. a b c d e f g h i j Ostatni Strażnik Politechniki. Zmarł prof. Zdzisław Samsonowicz [online], pwr.edu.pl [dostęp 22.05.2022 r.]
  4. a b c d e f g h i j k Odszedł ostatni strażnik Politechniki. Wspomnienie o prof. Samsonowiczu [online], www.wroclaw.pl [dostęp 22.05.2022 r.]
  5. Zmarł prof. Zdzisław Samsonowicz | Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu [online], www.umw.edu.pl [dostęp 22.05.2022 r.]
  6. a b ZdzisławZ. Burak ZdzisławZ., PiotrP. Pregiel PiotrP., Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 86, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 22.05.2022 r.]
  7. a b c d Zmarł Prof. dr hab. inż. Zdzisław Samsonowicz, dr h.c [online], www.odlewnictwo.agh.edu.pl [dostęp 22.05.2022 r.]
  8. Zdzisław Samsonowicz - profesor zw. [online], www.jagiello-debica.edu.pl [dostęp 22.05.2022 r.]

Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":

Wilhelm Chwałek | Adam Grzech

Oceń: Zdzisław Samsonowicz

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:12