Zenon Książek


Zenon Książek, urodzony 27 września 1931 roku w Dębicy, to postać wyjątkowa w polskim świecie sportu, znany przede wszystkim jako piłkarz oraz trener. Jego początki związane są z lokalnym klubem Wisłoki Dębica, gdzie rozwijał swoje piłkarskie umiejętności.

W ciągu swojej kariery sportowej, przez większość czasu był związany ze Stalą Mielec, znaczącym klubem, który odegrał kluczową rolę w jego rozwoju zarówno na boisku, jak i poza nim. Stal Mielec to miejsce, które z pewnością wpłynęło na jego dalsze losy w świecie futbolu.

Życiorys

Zenon Książek rozpoczął swoją karierę sportową już w czasach szkolnych, trenując w Wisłoce. Ukończył maturę w 1950 roku w Liceum Ogólnokształcącym im. W. Jagiełły w Dębicy, a następnie podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, które zakończył w 1954 roku, uzyskując tytuł magistra wychowania fizycznego. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w Technikum Mechanicznym w Dębicy, gdzie jednocześnie kontynuował swoją grę w lokalnej drużynie, Wisłoce, zarówno jako zawodnik, jak i trener.

W 1955 roku Książek podjął nowe wyzwanie, zatrudniając się w WSK Mielec, co wiązało się z przeprowadzką do Stali Mielec. Jego największym osiągnięciem w tym okresie było uczestnictwo w historycznym awansie Stali do II ligi. W 1959 roku powrócił do Dębicy, gdzie piastował funkcję grającego trenera Stali Dębica. Karierę zawodniczą zakończył w 1965 roku, ale nie porzucił pasji do trenowania.

W 1964 roku uzyskał uprawnienia trenera klasy II, a w 1971 roku awansował do klasy I. Następnie pracował w Unii Tarnów, gdzie początkowo pełnił funkcję trenera młodzieży, a później objął zespół pierwszej drużyny grającej w II lidze. W latach 1966–1972 był również drugim trenerem reprezentacji juniorów, a w 1973 roku prowadził młodzieżową reprezentację Polski do lat 21, z którą zdołał zdobyć III miejsce na Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie.

W sezonie 1973/74 Książek zdobył z Stalą Mielec 3. miejsce w lidze oraz wicemistrzostwo w sezonie 74/75. Po tym okresie skupił się na szkoleniu zespołów młodzieżowych, a w 1978 roku ponownie objął stanowisko trenera I drużyny, zdobywając z nią 3. miejsce w 1979 roku. Jego kariera trenerska obejmowała również pracę w Tunezji, gdzie w latach 1980-82 trenował piłkarzy L’Etoile Sportive du Sahole Susa.

Po zakończeniu kontraktu za granicą wrócił do Mielca, gdzie sprawował funkcję kierownika wyszkolenia Stali. W latach 1986–1987 po raz kolejny prowadził I drużynę Stali, a po 1990 roku skupił się na pracy z juniorami, z którymi czterokrotnie zdobył mistrzostwo okręgu rzeszowskiego oraz dwukrotnie zajmował 5. miejsce w finałach Mistrzostw Polski. Trenował również młodych piłkarzy reprezentujących Okręg Podkarpacki w ogólnopolskich rozgrywkach o Puchar im. Kazimierza Deyny.

W latach 1975–1978 był również wykładowcą w Punkcie Konsultacyjnym AWF w Mielcu, gdzie organizował kursy dla instruktorów piłki nożnej. Pełnił także funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Trenerów Podkarpackiego OZPN w Rzeszowie. Za swoje osiągnięcia w pracy trenerskiej został odznaczony, między innymi, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką PZPN oraz Odznaką „Zasłużony Trener”.

Kariera trenerska

Kariera Zenona Książka jako trenera piłkarskiego jest pełna znaczących sukcesów oraz doświadczeń w różnych klubach. Przez wiele lat prowadził zespoły młodzieżowe oraz reprezentacje narodowe, co przyczyniło się do jego reputacji w świecie sportu. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego dokonania w postaci tabel oraz związków z poszczególnymi klubami.

Okres trenowaniaNazwa klubu
_Wisłoka Dębica
1959-1965Stal Dębica
1966-72reprezentacja Polski juniorów (II trener)
_Unia Tarnów
1973młodzieżowa reprezentacja Polski (do lat 21)
1973-1975Stal Mielec
1975-1978Stal Mielec (zespoły młodzieżowe)
1978-1980Stal Mielec
1980-1982L’Etoile Sportive du Sahole Susa
_Stal Mielec (kierownik wyszkolenia)
1986-1987Stal Mielec
od 1990Stal Mielec (juniorzy)

W przeszłości łączył swoją karierę trenerską z klubemStali Mielec, co pozwoliło mu zdobyć nieocenione doświadczenie.

  • Maurer (1947–48)
  • Pyrich (1948–52)
  • Poticha (1952–53)
  • Brzeżańczyk (1954–56)
  • Matyas (1957–58)
  • Brzeżańczyk (1959–60)
  • Skromny (1961)
  • Suszczyk (1962)
  • Matyas (1962–63)
  • Malczyk (1963–64)
  • Opiełka (1964)
  • Lemiszko (1964–66)
  • Jędryka (1966–67)
  • Gajewski (1968–72)
  • Kontha (1973)
  • Brożyniak (1973–74)
  • Książek (1974–75)
  • Zientara (1975–77)
  • Gazda (1977)
  • Pawlikaniec (1977–78)
  • Książek (1978–80)
  • Kruk (1980–81)
  • Walczak (1981–82)
  • Karaś (1982)
  • Machciński i Kosiński (1982–83)
  • Stroniarz (1983–84)
  • Gąsior (1984–85)
  • Latawiec (1985–86)
  • Książek (1986–87)
  • Gąsior (1987–90)
  • Kosiński (1990)
  • Gąsior (1990–91)
  • Lato (1991–93)
  • Karaś (1993)
  • Smuda (1993–95)
  • Złomańczuk (1995)
  • Brzeziński (1995–96)
  • Lato (1996–97)
  • Płaneta (1998)
  • Chamielec (1999)
  • Płaneta (1999–2000)
  • Karaś (2000)
  • Gruszecki (2000–01)
  • Gąsior (2001)
  • Lorenc (2001)
  • Łętocha (2001–02)
  • Klisiewicz (2002)
  • Gąsior (2003–06)
  • Tułacz (2006)
  • Gąsior (2006–07)
  • Białek (2007)
  • Hariasz (2007)
  • Jaskot (2008)
  • Wcisło (2008–09)
  • Hariasz (2009)
  • Białek (2009)
  • Hariasz (2009–10)
  • Wcisło (2010)
  • Łuc (2010)
  • Tułacz (2011–12)
  • Gruszecki (2012)
  • Gąsior (2012–14)
  • Wójcik (2014)
  • Białek (2014)
  • Wójcik (2014)
  • Białek (2014–16)
  • Serafiński (2016)
  • Smółka (2016–18)
  • Skowronek (2018–19)
  • Marzec (2019–20)
  • Skrzypczak (2020)
  • Serafiński (2020)
  • Ojrzyński (2020–21)
  • Gąsior (2021)
  • Majewski (2021–23)
  • Kiereś (2023-24)
  • Niedźwiedź (od 2024)

Warto również zwrócić uwagę na jego rolę wStali Rzeszów, gdzie miał istotny wpływ na rozwój drużyny.

  • Polak (1945)
  • Skwarczowski (1946–47)
  • Roik (1948–49)
  • Majeran (1951–52)
  • Rojek (1952)
  • Mikusiński (1953–54)
  • Hogendorf (1955)
  • Mikusiński (1956–57)
  • Hogendorf (1958–59)
  • Bieniek (1959)
  • Skromny (1960)
  • Głowacki (1961)
  • Wiśniewski (1962–64)
  • Trampisz (1964–69)
  • Kontha i Trampisz (1969)
  • Kontha i Kruk (1970–71)
  • Kruk (1971)
  • Hidegkuti (1972)
  • Jabłoński (1972)
  • Krajczy (1972)
  • Kurdziel (1973)
  • Krajczy (1973–75)
  • Książek (1975)
  • Kocot (1975–76)
  • Kruk (1976–77)
  • Adamowicz (1977)
  • Gnida (1977–78)
  • Kocot (1978–82)
  • Janiak (1982–84)
  • Kustra (1984)
  • Czajkowski (1984–85)
  • Ćmikiewicz (1985–86)
  • Janiak (1986–87)
  • Gnida (1987–89)
  • Kustra i Kocot (1989)
  • Skiba (1989–90)
  • Gnida (1990–91)
  • Skiba (1991–93)
  • Domarski (1993–94)
  • Kuźma (1994)
  • Baniak (1995)
  • Szela (1995)
  • Kubiak (1995–96)
  • Szela (1996)
  • Baniak (1996–97)
  • Kaczyński (1997)
  • Kocot (1997)
  • Kaczyński (1997)
  • Kanas (1997)
  • Chlewicki (1998)
  • Kustra (1998–2000)
  • Szeliga (2000)
  • Kuźma (2001–04)
  • Domaradzki (2004–05)
  • Opaliński (2005)
  • Kuźma (2005)
  • Opaliński (2005–06)
  • Brzeziński (2006–07)
  • Szymański i Łętocha (2007)
  • Szymański (2008)
  • Hus (2008)
  • Szymański (2008)
  • Orzeszek (2008)
  • Palik (2008–09)
  • Szymański (2009–12)
  • Kuźma (2012)
  • Matuła (2012)
  • Kasperczyk (2013)
  • Wołowiec (2013)
  • Łętocha (2013–14)
  • Wołowiec i Szymański (2014)
  • Szymański (2014–15)
  • Wołowiec (2015)
  • Nalepa i Seroka (2015)
  • Wołowiec (2015–17)
  • Bławacki (2017)
  • Nalepa i Seroka (2017)
  • Krawiec (2018)
  • Wójcik (2018)
  • Nalepa (2018)
  • Niedźwiedź (2018–20)
  • Wołowiec (2020)
  • Łętocha (2020)
  • Myśliwiec (2020–23)
  • Zub (od 2023)

Oceń: Zenon Książek

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:20