Mirosław Kropielnicki

Kultura i sztuka

Mirosław Kropielnicki to znana postać w świecie polskiego teatru oraz telewizji. Urodził się 9 lipca 1965 roku w Dębicy, co jest ważnym elementem jego biografii. Jego kariera artystyczna obejmuje wiele znaczących ról zarówno na scenie teatralnej, jak i w produkcjach telewizyjnych.

Kropielnicki jest cenionym aktorem, który swoją obecnością wzbogaca polską kulturę artystyczną. Jego wkład w sztukę teatralną oraz rozrywkową sprawia, że jest postacią rozpoznawalną i lubianą wśród widzów.

Życiorys

Mirosław Kropielnicki, znany polski aktor teatralny, w 1988 roku ukończył studia naPWST we Wrocławiu. Po zdobyciu wykształcenia, rozpoczął swoją karierę aktorską. W tym samym roku dołączył do zespołu Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze, gdzie z powodzeniem występował przez krótki czas.

W kolejnych latach, w okresie od 1988 do 1991 roku, Kropielnicki pracował w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, a następnie w 1991-1992 roku związał się z Teatrem Polskim w Szczecinie. Obecnie jest zatrudniony w Teatrze Nowym w Poznaniu, gdzie kontynuuje swoją pasję do sztuki teatralnej.

Kropielnicki zdobył uznanie w branży, a w 2008 roku został wyróżniony nominacją przez miesięcznik „Teatr” za najlepszą rolę sezonu 2007/08. Dodatkowo, otrzymał medal Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego jako forma uznania za swoje osiągnięcia artystyczne. W styczniu 2013 roku został również uhonorowany „odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej”, co potwierdza jego znaczny wkład w rozwój polskiej kultury teatralnej.

Życie prywatne

W 1990 roku, Mirosław Kropielnicki związał się węzłem małżeńskim z aktorką Bożeną Borowską. Para doczekała się potomka, syna Kacpra, który przyszedł na świat w 1992 roku.

Nagrody

Mirosław Kropielnicki to utalentowany aktor, który zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w swoim zawodowym życiu, doceniając swoje osiągnięcia w teatrze. Oto kluczowe osiągnięcia, które ilustrują jego wyjątkowy talent oraz wkład w sztukę teatralną:

  • Łódź – podczas VI Ogólnopolskiego Przeglądu Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych otrzymał wyróżnienie za rolę Jana w spektaklu „Panna Julia” autorstwa Augusta Strindberga, w reżyserii Igi Mayr, zrealizowanego w PWST we Wrocławiu, w 1988 roku,
  • Srebrna Maska – nagroda przyznawana przez Lożę Patronów Teatru Nowego, zdobyta w roku 1994,
  • Łódź – na II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych, uhonorowany nagrodą dla Najprzyjemniejszego Aktora za rolę Allana Felixa w przedstawieniu „Zagraj to jeszcze raz, Sam” Woody’ego Allena, w Teatrze Nowym w Poznaniu, według plebiscytu publiczności w 1996 roku,
  • Powtórna Srebrna Maska – znów nagroda Loży Patronów Teatru Nowego, przyznana za cztery role w spektaklu „Maszyna do liczenia” Rice’a oraz trzy role w „Paradach” Jana Potockiego – rok 1998,
  • Poznania – Medal Młodej Sztuki od „Głosu Wielkopolski” w dziedzinie teatru za efektowne role komediowe, szczególnie w przedstawieniach „Parady” oraz „Zagraj to jeszcze raz, Sam” w 1999 roku,
  • Kalisz – podczas XLIV KST, odebrał nagrodę za rolę drugoplanową, w tym za występ jako Książę Buckingham w „Królu Ryszardzie III” Williama Shakespeare’a przedstawionym w Teatrze Nowym im. Łomnickiego w Poznaniu (2004),
  • Edynburg – podczas Edinburgh Fringe Festival zdobył nagrodę Herald Angel „The Stage Award for Acting Excellence” za spektakl „Faust” w Teatrze Nowym im. T. Łomnickiego w Poznaniu, w roku 2005,
  • Kolejna Srebrna Maska – nagroda Loży Patronów Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego, otrzymana za rolę Mefistofelesa w przedstawieniu „Faust” według Goethego w roku 2005.

Filmografia

Filmografia Mirosława Kropielnickiego to imponujący zbiór ról, które świadczą o jego wszechstronności jako aktora. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jego osiągnięć filmowych oraz telewizyjnych, obejmujący różnorodne postacie, które zagrał na przestrzeni lat.

  • 1988: Babie lato (etiuda szkolna) – obsada aktorska,
  • 1991: Szczęki (etiuda szkolna) – chłopak,
  • 1994: Tośka – ojciec,
  • 1995: Szkoła uczuć. Dzieje pewnego młodzieńca (spektakl telewizyjny) – Karol Deslauriers,
  • 1995: Maszyna zmian – pilot balonu (odc.40),
  • 1996: Maszyna zmian. Nowe przygody – baloniarz (odc.4),
  • 1998: Sto minut wakacji – mężczyzna,
  • 2000: Koniec świata u Nowaków – bileter,
  • 2004: Kosmici – dzielnicowy (odc.3),
  • 2005–2008: Pierwsza miłość – Sławoń,
  • 2005: Świat według Kiepskich – Nowak (odc.216),
  • 2005: Biuro kryminalne – Emil Peltz (odc.16),
  • 2007: Złotopolscy – majster Korzelak (odc.841-844),
  • 2007: Świat według Kiepskich – petent (odc.270),
  • 2008: Faceci do wzięcia – sąsiad (odc.63),
  • 2009: Złoty środek – asystent ministranta,
  • 2009: Świnki – właściciel straganu ze szparagami,
  • od 2010 – obecnie: Pierwsza miłość – Seweryn Krojewicz,
  • 2011: Weekend – recepcjonista,
  • 2013: Śliwowica – Seweryn Krojewicz,
  • 2014: Dziady (spektakl telewizyjny) – senator,
  • 2015: Damy i huzary (spektakl telewizyjny) – Rembo,
  • 2016: Ojciec Mateusz – Ksawery Sobota,
  • 2016–2017: Na dobre i na złe – profesor Bjork (odc.649,653,660),
  • 2017: Wojenne dziewczyny – szef restauracji (odc.12-13),
  • 2017: Druga szansa – Kazimierz Boroszewski (odc.6-7),
  • 2017: 53 wojny – adwokat,
  • 2018: Kler – Wilusz,
  • 2018: Znaki – burmistrz Paszke (wszystkie odcinki),
  • 2022: Wielka woda (serial) – pułkownik Czacki,
  • 2024: Rojst Millenium – Józef Kielak.

Dzięki bogatej filmografii, Mirosław Kropielnicki stał się rozpoznawalną postacią na polskiej scenie filmowej i telewizyjnej.

Role teatralne

W twórczości Mirosława Kropielnickiego możemy znaleźć wiele znaczących ról teatralnych, które ukazują jego wszechstronność oraz talent aktorski. Jego teatralna droga prowadzi przez różnorodne scenariusze i reżyserów, co czyni go cenionym artystą w polskim świecie kultury.

W Teatrze Nowym w Poznaniu wystąpił w takich produkcjach jak:

  • Piękna Lucynda,
  • Mein Kampf,
  • Czerwone nosy,
  • Lot nad kukułczym gniazdem,
  • Sługa dwóch panów,
  • Kuglarze i wisielcy,
  • Zagraj to jeszcze raz, Sam,
  • Maszyna do liczenia,
  • Parady,
  • Pułapka,
  • Androkles i lew,
  • Sny,
  • Iwona, księżniczka Burgunda,
  • Wesele,
  • Sędziowie,
  • Czego nie widać,
  • Król Ryszard III,
  • Kolacja na cztery ręce,
  • Namiętność,
  • Faust,
  • Życie jest snem,
  • Przyjęcie dla głupca,
  • Hamlet,
  • Burza,
  • Arka Noego. Nowy koniec Europy,
  • Udając ofiarę,
  • Lobotomobil,
  • Mary Stuart,
  • Bestia,
  • Biały Szejk,
  • Poper,
  • Dyskretny urok burżuazji,
  • Dziady.

W Warszawie zagrał również w Teatrze Polonia w sztuce Romulus Wielki, której reżyserem był Krzysztof Zanussi w 2009 roku.

Jego wystąpienia w Teatrze Komedia we Wrocławiu obejmowały Kolację dla głupca pod reżyserią Pawła Okońskiego w 2013 roku.

W Centrum Kultury Suchy Las przyciągnęła uwagę widzów sztuka Seks dla opornych, reżyserowana przez Bożenę Borowską-Kropielnicką w 2014 roku.

W Och-Teatrze w Warszawie brał udział w takich produkcjach jak:

  • Truciciel, reż. Cezary Żak (2015),
  • Udając ofiarę, reż. Krystyna Janda (2016),
  • Przedstawienie świąteczne w szpitalu Św. Andrzeja, reż. Krystyna Janda (2016),
  • Nos, reż. Janusz Wiśniewski (2016),
  • Dobry Wojak Szwejk idzie na wojnę, reż. Andrzej Domalik (2017),
  • Pomoc Domowa, reż. Krystyna Janda (2017).

Oprócz tego zyskał popularność w Teatrze Telewizji poprzez obecność w takich dokonaniach jak:

  • Tośka, reż. Andrzej Maleszka (1994),
  • Szkoła uczuć. Dzieje pewnego młodzieńca, reż. Krzysztof Zaleski (1996),
  • Dziady, reż. Radosław Rychcik (2014),
  • Damy i Huzary, reż. Krystyna Janda (2015).

Zróżnicowana gama ról, w które się wcielił, pokazuje jego umiejętność adaptacji i zaangażowania w różnorodne gatunki teatralne. Jego kariera stanowi doskonały przykład dla młodych aktorów, jak z sukcesem budować swoją obecność w teatrze.

Przypisy

  1. SylwiaS. Lechna SylwiaS., Wsłuchać się w siebie, „e-teatr.pl” [dostęp 01.06.2018 r.]
  2. AJ: Teatr Nowy zainaugurował Rok Jubileuszowy. gloswielkopolski.pl, 07.01.2013 r. [dostęp 09.01.2013 r.]

Oceń: Mirosław Kropielnicki

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:12