Jan Bełtowski

Medycyna i zdrowie

Jan Adam Bełtowski, urodzony 14 grudnia 1897 roku w Dębicy, był postacią ważną w polskiej medycynie. Jako lekarz i doktor medycyny przyczynił się do rozwoju sztuki lekarskiej w Polsce.

Bełtowski związał się również z Wojskiem Polskim, gdzie pełnił funkcję porucznika rezerwy sanitarny. Jego działalność miała miejsce w trudnych czasach, które wymagały nie tylko wiedzy medycznej, ale także odwagi i poświęcenia.

Spoczął w Krakowie, gdzie zmarł 21 stycznia 1947 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej medycyny.

Życiorys

Jan Bełtowski urodził się 14 grudnia 1897 roku jako syn Tomasza i Amalii z Leśniowskich. W czasie I wojny światowej aktywnie uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej, gdzie służył w stopniu podporucznika w sekcji telefonicznej oddziału technicznego Naczelnej Komendy.

Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, został przyjęty do Wojska Polskiego. W efekcie awansu z dniem 1 czerwca 1919, uzyskał stopień porucznika rezerwy w korpusie oficerów sanitarnych. W roku 1923 i 1924 pełnił funkcję podlekarza rezerwowego w 6 Batalionie Sanitarnym w garnizonie Lwów.

Po II wojnie światowej, w latach 1946–1947, pracował jako lekarz w PUBP w Żywcu, gdzie również zdobył stopień porucznika. Ukończył studia medyczne, uzyskując tytuł naukowy doktora medycyny. W latach 30. do 1939 roku był członkiem Lwowskiej Izby Lekarskiej, a w styczniu 1937 został wybrany na prezesa zarządu koła Związku Oficerów Rezerwy w Nadwórnej. W 1939 roku pełnił funkcję dyrektora szpitala w tym mieście.

Prywatnie, Bełtowski był żonaty z Heleną Dyhdalewicz, z którą zawarł związek małżeński we Lwowie, w parafii Św. Elżbiety, dnia 21 lutego 1925 roku. Zmarł 21 stycznia 1947 roku w Krakowie. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XIXB, rząd 2, miejsce 12), obok żony, córki Danuty oraz zięcia Żywisława.

Przypisy

  1. Akt ślubu. Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie. [dostęp 23.09.2023 r.]
  2. Lokalizator grobów Cmentarza Rakowickiego. [dostęp 20.01.2024 r.]
  3. Akt urodzenia. Szukaj w Archiwach. [dostęp 14.01.2024 r.]
  4. Iwona Łaptaszynska: Obsada personalna obrony Lwowa 1 - 22.11.1918 r.. stankiewicze.com. [dostęp 17.11.2015 r.]
  5. Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 25.05.2016 r.]
  6. Książka telefoniczna 1939. genealogyindexer.org, 1939. [dostęp 17.11.2015 r.]
  7. Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej według stanu z lipca 1931. „Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich”, s. 330, Nr 9 z 01.09.1931 r.
  8. Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej uprawnionych do głosowania do Rady Izby w dniu 17.12.1939 r.. „Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich”, s. 19, Nr 8 z 1939 r.
  9. Związek Oficerów Rezerwy w Nadwórnej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 20 z 27.01.1937 r.
  10. a b Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1120.
  11. a b Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1054.
  12. a b Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1239.

Oceń: Jan Bełtowski

★★★★★
Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:14