Rudolf Szura, urodzony 2 listopada 1908 roku w Dębicy, to postać, która pozostawiła ważny ślad w polskim systemie prawa. Zmarł 6 października 1986 roku, jednak jego osiągnięcia są wciąż pamiętane.
Był on nie tylko sędzią, ale również adwokatem, co pokazuje jego głębokie zaangażowanie w sprawy prawne. Jako polityk, Rudolf Szura pełnił również funkcję posła na Sejm PRL przez trzy kadencje: IV (1965–1969), V (1969–1972) oraz VI (1972–1976), co obrazowało jego aktywne uczestnictwo w życiu publicznym i politycznym Polski tamtych czasów.
Życiorys
Urodzony jako syn Szymona i Franciszki, Rudolf Szura swoje wczesne lata edukacji spędził w Dębicy, gdzie ukończył szkołę średnią. Następnie rozpoczął karierę jako podprokurator w Sądzie Okręgowym w Jaśle, kontynuując jednocześnie studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zdobyciu doświadczenia z aplikacji adwokackiej i sądowej, zatrudnił się jako asesor sądowy, najpierw w Tyczynie, a później w Sanoku.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku podjął pracę w Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie miał kluczową rolę w tworzeniu prokuratury okręgowej na Podkarpaciu, w Krośnie. Później pełnił funkcję zastępcy prokuratora w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu oraz działał w Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce. Część swojego czasu poświęcił także na dydaktykę w Szkole Prawniczej tego resortu we Wrocławiu. Po przeniesieniu na region kielecki, przyczynił się do organizacji prokuratury Sądu Apelacyjnego w Kielcach. Jego kariera w strukturach sądowych obejmowała stanowiska wiceprokuratora wojewódzkiego oraz naczelnika wydziału sądowego.
Od 1955 roku Rudolf Szura prowadził własną praktykę jako adwokat, a także zdobył pozycję wiceprezesa Naczelnego Trybunału Administracyjnego. Jego zaangażowanie polityczne zaczęło się w 1946 roku, gdy wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Wkrótce później, w 1949 roku objął stanowisko sekretarza, a następnie wiceprzewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu tej partii w Kielcach. Od 1951 roku przez ponad dwadzieścia lat kierował pracami Komitetu Wojewódzkiego. W tym samym okresie, od 1949 do 1965 roku, był członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej.
Jako poseł, zaczynając od 1965 roku, reprezentował okręg Busko-Zdrój, a następnie w V kadencji Sejmu okręg Końskie, później w VI kadencji – okręg Ostrowiec Świętokrzyski. W Sejmie pracował w kilku komisjach, m.in. Wymiaru Sprawiedliwości, Handlu Zagranicznego oraz Prac Ustawodawczych. Był aktywnym członkiem aparatu centralnego Stronnictwa Demokratycznego, zasiadając w Centralnym Komitecie w latach 1961–1973.
Szura został wyróżniony wieloma odznaczeniami, w tym Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi nadanym w 1951 roku, Medalem 10-lecia Polski Ludowej w 1955 roku oraz Brązowym Medalem Za zasługi dla obronności kraju. Otrzymał także Odznakę „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego” i Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego.
Jesienią 1986 roku Rudolf Szura zmarł i został pochowany na cmentarzu Starym w Kielcach.
Przypisy
- Pożegnanie Rudolfa Szury, „Kurier Polski”, nr 200 z 15.10.1986 r., s. 2
- „Kurier Polski”, nr 196 z 09.10.1986 r., s. 2 (nekrolog)
- Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1
- M.P. z 1955 r. nr 35, poz. 334
- M.P. z 1951 r. nr 33, poz. 405
- Upolitycznienie i prace społeczne, ora.kielce.pl [dostęp 06.12.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Mateusz Borek | Andrzej Mikołajków | Jan Bełtowski | Leszek Mikołajków | Rudolf RederOceń: Rudolf Szura