Tadeusz Brzeski


Tadeusz Brzeski, który przyszedł na świat 6 września 1884 roku w Dębicy, był wybitnym polskim ekonomistą. W ciągu swojego życia, które zakończyło się 27 marca 1958 roku w Londynie, zdobył szereg zaszczytów i osiągnięć w dziedzinie ekonomii. Pełnił funkcję profesora oraz rektoraUniwersytetu Warszawskiego, co potwierdza jego znaczącą rolę w polskiej nauce.

Życiorys

Tadeusz Brzeski był synem Bronisława i Józefy z Nikorowiczów, co czyni go częścią polskiej tradycji akademickiej. Ukończył szkołę średnią w Tarnowie w 1902 roku. Następnie kontynuował naukę, studiując prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie Lwowskim do 1906 roku. Dodatkowo wzbogacał swoją wiedzę z zakresu ekonomii na uniwersytetach w Berlinie i Monachium, gdzie kształcił się aż do 1909 roku. Drzwi do świata nauki otworzył mu doktorat praw, który uzyskał na UJ w 1907 roku.

W latach 1909–1916 pełnił funkcję w Departamencie Rolniczym Wydziału Krajowego we Lwowie. Jego praca O granicach ekonomii społecznej uczyniła go docentem w Katedrze Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Lwowskiego w 1916 roku. W 1919 roku Tadeusz przeniósł się na Uniwersytet Poznański, gdzie objął katedrę ekonomii społecznej i zainicjował działalność Sekcji Ekonomiczno-Politycznej na Wydziale Prawnym. W roku 1922 wzmocnił bazę edukacyjną Uniwersytetu Warszawskiego jako profesor, gdzie kierował II Katedrą Ekonomii. Jego działalność akademicka obejmowała także pełnienie funkcji dziekana Wydziału Prawa w roku akademickim 1928/1929 oraz rolę rektora w latach 1929/1930.

W 1928 roku przyjęto go do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego jako członka czynnego, a w roku następnym uzyskał tytuł członka zwyczajnego. Dodatkowo, był wiceprezesem towarzystwa w latach 1931–1937. W 1932 roku wszedł w skład członków korespondentów PAU, a także dołączył do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w 1920 roku. Po II wojnie światowej, w latach 1950–1958, sprawował funkcję pierwszego prezesa Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie w Londynie.

Po wybuchu II wojny światowej Tadeusz wyjechał do Lwowa, jednak został deportowany do Kazachstanu. Z tego miejsca przedostał się do Londynu wraz z armią Andersa, gdzie osiedlił się na stałe. Był aktywny w Katedrze Ekonomii na Uniwersytecie w Oksfordzie oraz pełnił funkcję dziekana Polskiego Wydziału Prawa w latach 1944–1947. Jego wkład w życie akademickie był nieoceniony, kierując Katedrą Ekonomii oraz sprawując urząd rektora Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie od 1951 roku. Był również przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Skarbu Narodowego. W dniu 21 grudnia 1953 roku prezydent RP na uchodźstwie powołał go do Głównej Komisji Rozjemczej.

Poznając jego bogaty życiorys, nie można pominąć faktu, że zmarł 27 marca 1958 roku, a jego ostatnie chwile spoczywają na londyńskim cmentarzu Acton (Q G37).

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Brzeski był osobą wyróżniającą się w społeczności polskiej, czego dowodem są jego liczne odznaczenia.

  • wielka wstęga orderu odrodzenia polski, 2 maja 1956,
  • krzyż komandorski orderu odrodzenia polski, 11 listopada 1937.

Dorobek naukowy

Tadeusz Brzeski był wybitnym specjalistą, który swoją karierę poświęcił teorii ekonomii, planowaniu gospodarczemu oraz finansom. W ciągu swojego życia naukowego wydał wiele istotnych prac, które wpłynęły na rozwój tych dziedzin. Do jego najważniejszych publikacji należą:

  • parcelacja własności tabularnej w Galicji, 1912,
  • przyrodnicza i historyczna metoda w ekonomii, 1916,
  • psychologiczna teoria gospodarcza w zarysie, 1921,
  • ustrój pieniężny. Teoria, 1927,
  • początki pieniądza, 1928,
  • polityka komunikacyjna i handlowa, 1931,
  • ustrój pieniężny. Polityka, 1932,
  • ekonomia. Teoria gospodarowania, 1938.

Przypisy

  1. Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 20.04.2023 r.]
  2. „Odezwa do Obywateli Polskich” z 13.08.1954 r. Archiwa Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701-009-011-150.
  3. Powołanie Głównej Komisji Rozjemczej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 1 z 01.01.1954 r.
  4. Dz.U.R.P. z 1956 r. Nr 1. s. 3. „za wybitne zasługi na polu nauki”.
  5. Stanisław S. Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, s. 78.
  6. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.

Oceń: Tadeusz Brzeski

Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:12