Eugenia Łoch, urodzona 10 listopada 1926 roku w Dębicy, miała znaczący wkład zarówno w naukę, jak i w życie polityczne Polski. Zmarła 7 sierpnia 2019 roku w Lublinie, pozostawiając po sobie trwały ślad w wielu dziedzinach.
Była polską naukowcem oraz posłanką na Sejm PRL, co świadczy o jej aktywnym zaangażowaniu w sprawy kraju. W uznaniu jej dokonań w dziedzinie filologii, zdobyła tytuł profesora doktora habilitowanego nauk filologicznych, co podkreśliło jej autorytet w tej dziedzinie.
Życiorys
Eugenia Łoch była córką Jana i Ewy. W trakcie niemieckiej okupacji podejmowała edukację w szkole handlowej oraz uczestniczyła w kursach tajnego nauczania, co czyniło ją jedną z wielu młodych osób pragnących zdobyć wiedzę w trudnych czasach. W 1947 roku zakończyła naukę w Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy, uzyskując maturę, co otworzyło jej drogę do dalszej edukacji akademickiej. Ukończyła studia na kierunku polonistyczno-historycznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.
Na szczycie swojej kariery akademickiej, w 1968 roku, obroniła pracę doktorską pod tytułem Twórczość nowelistyczna Ignacego Maciejowskiego-Sewera na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie pod kierunkiem prof. Jana Nowakowskiego zdobyła stopień doktora. W 1978 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy zatytułowanej Pierwiastki mityczne w opowiadaniach Jarosława Iwaszkiewicza. Geneza i funkcja, a dwa lata później, w 1990 roku, otrzymała tytuł profesora.
Eugenia Łoch była również pracownikiem naukowym Wydziału Filologicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie od 1971 do 1973 roku pełniła funkcję prodziekana Wydziału Humanistycznego. Po przeniesieniu do Lublina w 1977 roku, przyjęła etat docenta w Zakładzie Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Współpraca z tym uniwersytetem obejmowała również okres, kiedy była prodziekanem wydziału od 1982 do 1984 roku oraz kiedy kierowała Instytutem Filologii Polskiej UMCS w latach 1989–1992. W ciągu swojej kariery naukowej, niejednokrotnie wygłaszała referaty i wykłady, współpracując z różnymi ośrodkami zagranicznymi.
Oprócz działalności akademickiej, była aktywną członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i sprawowała mandat posła na Sejm PRL VI kadencji w latach 1972–1976, reprezentując okręg 64 (Rzeszów). Przyczyniła się także do prac w sejmowych komisjach Oświaty i Wychowania oraz Nauki i Postępu Technicznego.
W uznaniu swoich zasług, Eugenia Łoch została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1984 roku, Złotym Krzyżem Zasługi w 1975 roku oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 1976 roku, a także innymi honorowymi odznakami. Po przejściu na emeryturę w 2001 roku, pozostała w pamięci wielu jako nauczyciel i autorytet w swojej dziedzinie.
Pochowana jest na cmentarzu w Dębicy, gdzie pozostawia po sobie trwały ślad w historii lokalnej społeczności.
Przypisy
- Zmarła śp. prof. dr hab. Eugenia Łoch. umcs.pl. [dostęp 09.08.2019 r.]
- Nota biograficzna na stronie I LO im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy. [dostęp 09.08.2019 r.]
- a b Eugenia Łoch. rejestry-notarialne.pl.
- nekrolog, UMCS Lublin
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Radek Rak | Maria Nowicka (archeolog) | Janusz Mroczka | Zbigniew Włodarczyk | Józef Buszko | Michał Urbanek | Piotr Jedynak | Tadeusz Brzeski | Damian Karol Markowski | Mirosław Kwieciński | Zdzisław Noga | Tadeusz ZiętaraOceń: Eugenia Łoch